łatacz

See also: Łatacz, latacz, and Latacz

Polish

Etymology

From łatać (“to patch”) +‎ -acz.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈwa.tat͡ʂ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -atat͡ʂ
  • Syllabification: ła‧tacz

Noun

łatacz m pers

  1. one who patches or repairs things, particularly shoes; a patcher; a cobbler

Declension
Declension of łatacz
singular plural
nominative łatacz łatacze
genitive łatacza łataczy / łataczów
dative łataczowi łataczom
accusative łatacza łataczy / łataczów
instrumental łataczem łataczami
locative łataczu łataczach
vocative łataczu łatacze

Further reading
  • łatacz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • łatacz in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.